Τελικά το ζητούμενο, είναι να έχεις τα… κονέ σου με την ηγεσία και να είσαι «δικό τους παιδί» για να πας, έστω και για λίγο μπροστά.
Τι σημασία έχει αν κάνεις κάτι καλά ή όχι; Σε βοηθάνε οι «φίλοι», εκείνοι που σου κρατούν το χέρι, μέχρι να εκτεθούν και αυτοί εξαιτίας σου.
Γι’ αυτό δεν θα πάψουμε πότε σ’ αυτή τη χώρα, να αναρωτιόμαστε, γιατί δεν πάει τίποτα καλά.
Ζήτω η ιδεολογία και το χρώμα του χρήματος. Ζήτω τα δικά μας παιδιά…